بازی Observation یک تجربه‌ی واقعاً فوق‌العاده و خاص را در اعماق فضا برای بازیکنان می‌سازد. با گیمر همراه باشید تا به این بازی نگاه دقیقی بیندازیم.
نقد و بررسی بازی Observation – گم شده در اعماق فضا
بازی Observation یک بازی علمی تخیلی با عناصر پازلی است که در قلب خود یک داستان معمایی و گهگاهی ترسناک دارد. ساخته‌شده به دست استودیو No Code بازی از همان ابتدا استانداردهای بسیار بالایی را نشان می‌دهد. از گرافیک و محیط بازی گرفته تا حتی صدای حرکت دوربین‌ها داخل بازی واقعاً فوق‌العاده هستند.
بازی شمارا در نقش هوش مصنوعی ایستگاه فضایی Observation قرار می‌دهد و از همان ابتدا معلوم است که شرایط واقعاً برعلیه شماست. سیستم‌های شما آسیب‌دیده‌اند، ایستگاه فضایی جایی نیست که باید باشد و از فضانوردان دیگر خبری نیست.
اسم شما در بازی SAM است که مخفف System Administration and maintenance می‌باشد. صداگذاری این شخصیت در بازی واقعاً جای تحسین دارد. بااینکه خیلی رباتیک نیست ولی بازهم حس اینکه یک کامپیوتر دارد دیالوگ‌های بازی را بیان میکند کاملاً به بازیکن القا می‌شود. Anthony Howell واقعاً در صداگذاری SAM شاهکار کرده است. صدا SAM بسیار آرام، بدون استرس و هیچ‌گونه احساسی است.
بازی از دوربین های ثابت نهایت استفاده را میکند.
شخصیت بعدی که در ابتدای بازی با او آشنا می‌شوید Emma است که به نظر می‌رسد تنها فضانورد زنده‌ی ایستگاه فضایی باشد. شما به‌عنوان هوش مصنوعی ایستگاه به Emma در جریان بازی کمک میکند و در بعضی مواقع هم او به شما کمک میکند و این بین دو شخصیت اصلی بازی یک حس هم کاری ایجاد میکند که به داستان بازی نیز خیلی کمک میکند.
بیشتر بدانید: نقد و بررسی بازی Apex Legends – بهترین بتل رویال
بازی کردن در نقش یک کامپیوتر دیدگاه جدید و جذابی را ایجاد میکند. در ابتدای بازی شما محدود به دوربین‌های ایستگاه هستید. محدود کردن نقطه‌ی دید در بازی یک حس محصورشده برای بازیکن ایجاد میکند. البته در نقطه‌ای از بازی هم به یک دوربین کروی دسترسی پیدا می‌کنید و حتی با استفاده از آن می‌توانید از ایستگاه خارج شوید.
اکثر زمان شما در رابط کاربر فوق العاده بازی صرف می شود.
البته کنترل این کره واقعاً کار سختی است، حساسیت ماوس هیچ‌وقت درست‌کار نمی‌کند و عدم وجود جاذبه هم محیط‌ها را خیلی پیچیده‌تر ازآنچه هستند نشان می‌دهد.
نویسندگی بازی واقعاً عالی است و دیالوگ‌های شخصیت‌های SAM و Emma واقعاً فوق‌العاده هستند. می‌توان گفت بازی شباهت زیادی به فیلم‌هایی مثل Gravity و ۲۰۰۱: A Space Odyssey دارد. داستان واقعاً بهترین قسمت این بازی است.
از میحیط ایستگاه گرفته تا لباس فضانوردان عالی طراحی شده اند.
گیم پلی بازی Observation در کل به حل پازل‌ها و از یک نقطه‌به‌نقطه‌ی دیگر رفتن محدود می‌شود. البته بازی مکانیکی جالب به نام پاسخ‌گویی داد که اگر Emma از شما سؤالی پرسید دنبال جوابی برای آن سؤال در محیط می‌گردید و با زوم کردن بر روی آن و فعال کردن حالت پاسخ‌گویی SAM به Emma جواب می‌دهد و یا اینکه می‌توانید از Emma بپرسید تا درخواست قبلی خود را دوباره برای شما بگوید.
پازل‌های بازی خیلی پیچیده و سخت نیستند و در هیچ‌کدام بیشتر از پنج دقیقه زمان صرف نخواهید کرد. در طول بازی پازل‌ها تکراری نمی‌شوند بااین‌حال با نزدیک شدن به آخر بازی هم به پیچیدگی آن‌ها افزوده نمی‌شود و تقریباً درجه‌ی سختی پازل‌ها ثابت است.
بعضی از پازل ها خیلی راحت هستند.
تا اینکه به پازل آخر بازی برسید. جایی که با یک مدار الکتریکی پیچیده‌ی غیرقابل فهم روبرو خواهید شد!
بازی دارای گرافیک و نورپردازی واقعاً زیبایی است. از لباس‌های فضانوردان گرفته تا تک‌تک دیوارهای ایستگاه فضایی واقعاً عالی طراحی‌شده‌اند. محیط ایستگاه واقعاً فوق‌العاده ساخته‌شده است که به تجربه‌ی حضور در یک ایستگاه فضایی می‌افزاید. البته ایستگاه فضایی Observation از روی ایستگاه‌های فضایی واقعی که امروز در مدار زمین هستند ساخته‌شده است.
جاذبه ی صفر واقعا دردسر ساز است.
بازی از مکانیک دوربین‌های ثابت خود به‌خوبی استفاده میکند و صحنه‌هایی عالی را در طول بازی ایجاد میکند. نورپردازی بازی هم واقعاً جذاب است و به اتمسفر سنگین بازی بسیار کمک میکند. در ابتدای بازی افکت‌های دوربین‌ها به‌قدر عالی بود که من فکر کردم در حال تماشای یک فیلم Live Action هستم تا مدل‌های سه‌بعدی. البته تا زمانی که Emma کلاهش را درآورد!
انیمیشن‌های صورت بازی واقعاً بد هستند و به‌هیچ‌وجه با استانداردهای بازی در بخش‌های دیگر مثل موسیقی و گرافیک همخوانی ندارند.
انیمیشن های صورت بازی اصلا تعریفی ندارند.
موسیقی بازی ترکیبی از آهنگ‌ها اتمسفری و صداهای آهنی ایستگاه است که واقعاً حس تنها بودن در فضا را به بازیکن منتقل میکند.
از همان ابتدای بازی آشکار می‌شود که حافظه‌ی SAM از بین رفته است و شما باید با اسکن کردن مدارک و متصل شدن به لپ‌تاپ‌ها سعی کنید اطلاعاتی از اتفاقاتی که افتاده است را پیدا کنید. ولی مشکل اینجاست که کل ایستگاه پر از کاغذ است و تقریباً در هر اتاق دو یا سه لپ‌تاپ وجود دارند.
بازی به‌نوعی شمارا وادار میکند تا دوربین خود را روی هر کاغذ و یا لپ‌تاپ حرکت دهید تا شاید علامتی روی صفحه ظاهر شود و بتوانید آن را اسکن کنید.
فضا!!!
بازی Observation در کل شش ساعت طول می‌کشد و می‌توان گفت که یک بازی کوتاه است. Observation بااینکه مکانیک‌ها و فعالیت‌های جالبی را از خود نشان می‌دهد ولی خیلی شبیه به یک بازی‌های شبیه‌ساز راه رفتن است.
در طول بازی SAM می‌تواند از ایستگاه خارج شود، یا از دستگاه‌های ارتباط ایستگاه استفاده کند و با زمین تماس برقرار کند. ولی همه‌ی این فعالیت‌ها پشت یک داستان خطی قفل‌شده‌اند و شما هیچ‌گونه آزادی عملی در بازی ندارید و فقط یک داستان خطی را دنبال می‌کنید.
خوشبختانه بازی انیمیشن های صورت کاراکتر ها را به خوبی پنهان می کند.
درنهایت درباره‌ی بازی Observation باید گفت که این بازی داستانی واقعاً زیبا و شخصیت‌هایی بسیار جذاب دارد. داستان علمی تخیلی بازی که شباهت زیادی نیز به فیلم تاریخی ۲۰۰۱: A Space Odyssey دارد از همان لحظه‌ی اول بسیار جذاب است و پایانی معمایی و هیجانی نیز به قدرت آن می‌افزاید.
بازی در شش ساعتی که طول می‌کشد پر از اتفاقات جالب و معمایی است که بیانگر یک داستان فوق‌العاده هستند. از صداگذاری شخصیت‌ها گرفته تا تک‌تک دیوارهای ایستگاه فضایی واقعاً زیبا و با استانداردهای بسیار بالا ساخته‌شده‌اند و پازل‌هایی که در میان اتفاقت بازی با آن‌ها روبه‌رو می‌شود بااینکه بسیار پیچیده نیستند ولی حس ایفا کردن نقش یک هوش مصنوعی را کاملاً القا می‌کنند.
بازی Observation برای PC و PS4 در دسترس می باشد.
نظرات