در این مقاله می خواهیم به نحوه دریافت و خرید بازی ها در ایران اشاره کنیم. بعد از خواندن متن شاید به راه درست دریافت بازی ها پی ببریم. با گیمر همراه باشید.
سال های بسیاری است که تقریبا همه گیمرهای کشورمان ایران بازی ها را به روش صحیح تهیه نمی کنند، شاید این راه برای تجربه بازی ها به سود بازیکنان باشد، اما خلاصه باید روش درست را نیز دانست و از این طریق اقدام نمود. یکی از دلایلی که بازی های ایرانی به فروش عالی در داخل کشور نمی رسند همین بحث خرید آن هاست که قابل قیاس با دیگر کشورها نیست.
قفل همه بازی های پی سی موجود در بازار شکسته شده و با این عمل قیمت آن ها بسیار ارزان تر از چیزی می شود که سازندگان انتظار دارند. کرک کردن بازی ها در بیشتر کشورها جرم بوده و برخورد قانونی را به همراه دارد، ولی در ایران این حقه عاملی برای فروش خوب بازی ها شده است، طوری که فروشندگان بازی می دانند که اگر بازی ها را به صورت اورجینال وارد کنند و به قیمت کارخانه بفروشند، هیچکس نخواهد خرید.
این یک اشتباه بزرگیست که از همان اولین بازی منتشر شده در بازار ایران شروع شده و هنوز هم دامه دارد. روال به این صورت است که کسی یک بازی اورجینالی را میخرد و بعد از کرک کردن اقدام به کپی در سراسر کشور می کند. پس تمامی بازی های پی سی فروشگاه ها کرک و کپی بوده و از لحاظ استانداردهای جهانی غیرقانونی نامیده می شوند، چراکه هیچ سودی به سازندگان بازی نمی رسد. حتی از لحاظ شرعی نیز کپی کردن هر بازی، نرم افزار و هرگونه محتوای دیجیتال کاری غلط محسوب می شود.
علاوه بر پی سی، کنسول ها نیز از قاعده شکستن قفل (کرک کردن) مستثنا نیستند، چراکه تا نسخه دوم پلی استیشن (PlayStation 2) بازی ها به صورت عجیبی (بیشتر در ایران) کپی می شدند. تا اینکه در سومین کنسول پلی استیشن (PlayStation 3) در اوایل ورود این کنسول به ایران کسی راهی را برای کرک کردن بازی های این کنسول پیدا نکرده بود. چندی نگذشت که نرم افزاری از یک کشور دیگر به نام Multiman به دست فروشندگان بازی و کنسول رسید. این نرم افزار می توانست بازی های پولی پلی استیشن ۳ را به حافظه کنسول کپی کند بدون اینکه نیازی به وارد کردن دیسک باشد.
به کمک این نرم افزار بازیکنان دیگر بازی ها را به صورت دیسکی تهیه نکرده و تنها با صرف مبلغی در حدود ۳۰۰۰ تومان می توانستد صاحب یک بازی شوند! جالب است بدانید که بعد از این روش عده زیادی همراه خود یک حافظه هارد را به فروشندگان می بردند تا آن را پر از بازی کنند. پلی استیشن ۳ در آن زمان بدلیل قیمت های ارزان قیمت بازی ها با استفاده از متد کپی، تبدیل به یک محصول عامه پسند شده بود. شما خودتان را جای یکی از کمپانی های سازنده بازی بگذارید؛ فرض کنید مبلغ ۲۰ میلیارد تومان را بابت ساخت یک بازی خرج می کنید و حتی نمی دانید که در کشور ایران بازیتان به صورت تقلبی به جای ۴۰ دلار، ۳۰۰۰ تومان فروش میرود. در این حال چه حسی داشتید؟ باید بگوییم که کپی کردن بازی در مورد ایکس باکس ۳۶۰ (Xbox 360) هم همانند پلی استیشن ۳ نقض شده بود.
بعد از پلی استیشن ۳، نوبت پلی استیشن ۴ (PlayStation4) رسیده بود که منتشر شود. بسیاری در ایران در سال های اولیه انتشار این کنسول دست نگه داشتند و منتظر روشی برای کپی بازی ها بودند. هر بازی پلی استیشن ۴ حدودا ۴۵ دلار قیمت دارد که با این وضعیت اقتصادی کشورمان به مبلغی برابر با ۱۲۰ – ۲۵۰ هزار تومان بدل می شود. حتی بودند بازی هایی که بدلیل معروف بودنشان به ۳۵۰ هزار تومان فروش می رفتند! این وضعیت دو سه سالی ادامه داشت و مردم هنوز هم پلی استیشن ۳ را ترجیح می دادند. اما همانطور که می گویند: “هنر نزد ایرانیان است و بس” اما تقلب هنر نیست.
افراد بسیاری تلاش بر این داشتند که کنسول پلی استیشن ۴ را نیز همانند نسخه های پیشین هک کنند و بازی ها را به حافظه این دستگاه کپی کنند. هیچ نتیجه ای از این تلاش بدست نیامد، تا اینکه راهی پیدا شد که می توانست بازی های دیجیتالی خریداری شده به صورت قانونی را با دیگران به اشتراک گذارد. این عمل که هنوز هم در بازار استفاده می شود “اکانت” نام داشته و دلیل گذاشتن این صفت، از هک اکانت یا حساب های موجود افراد در سراسر جهان نشات می یابد. با این روش می توانید بازی ها را با قیمتی حدود ۲۰ – ۸۰ هزار تومان بخرید. این تفاوت در قیمت بازی ها هم باتوجه به عامه پسند بودنشان می باشد؛ یعنی اگر یک بازی فقط در ایران طرفدار داشته باشد، فروشندگان دوباره از آن سوء استفاده کرده و آن بازی را نسبت به دیگر بازی ها گران تر خواهند فروخت.
باید بدانید که در میان بازی ها و اپلیکیسن های گوشی نیز تقلب دیده می شود، مثلا: یک نفر یک بازی را به قیمت ۲۰۰۰ تومان خریده و سپس آن را به صورت رایگان به دوستانش می فرستد. باید از چنین کسانی بپرسیم که آیا ۲۰۰۰ تومان برای یک بازی گوشی که حداقل به ۲ ماه وقت برای ساخت نیاز دارد گران است؟ اگر فکر می کنید که گران است لطفا نخرید.
همه این اعمالی را که گفتیم تقلب محسوب شده و کاملا بر علیه پیشرفت در کشور هستند. البته هستند کسانی که به حقوق سازندگان ارزش قائل شده و نمی خواهند دلالی کنند و یا مشتری دلال ها شوند. این افراد با اینکه می دانند بازی های کرک شده به صورت رایگان در اینترنت موجود است، به سراغ آن ها نرفته و بازی را به صورت قانونی میخرند. بنده ادمین سایت، شخصا دوستی دارم که همه بازی ها را به شکل قانونی میخرد و به سازندگان احترام قائل می شود. خود این شخص نیز بازی ساز است.
خرید بازی کرک شده، کپی و یا به صورت اکانت ایراداتی را دارند که برای قانع شدنمان کافیست: اول از همه باید بگوییم که نمی توانید با بازی های غیرقانونی بازی را به صورت آنلاین انجام دهید، چراکه با اولین اتصال بازی به اینترنت توسط سیستم (پی سی و کنسول) سازندگان متوجه غیرقانونی بودن بازی شده و اقدام به قفل کردن کنسول و یا بازی می کنند. دوم اینکه اگر به پلی استیشن ۴ خود اکانت غیرقانونی بزنید و به اینترنت وصل شوید مطمئنا کنسولتان «برای همیشه» قفل خواهد شد و راهی برای باز کردن فعلا وجود خارجی ندارد!
نبودن قانون کپی رایت (Copyright) در کشورمان مزیت و معایب بسیاری را دارد که برای هر قشری شامل می شود. سازندگان بازی باوجود این قانون سود کرده و با بدست آوردن سود خوب اقدام به ساخت بازی های بهتری می کنند. توسعه دهندگان نرم افزار نیز از این قانون به پاداش خود می رسند و این یعنی بالا رفتن. پس نبود قانون کپی رایت بر ضرر تولیدکنندگان بازی و اپلیکیشن می باشد. اما شاید بپرسید که مزیت عدم وجود این قانون چیست؟ در جواب باید بگوییم: شما می توانید همه بازی ها را به طور رایگان دانلود کرده و تجربه کنید. همچنین کسانی هستند که از منتقدان فیلم در خارج نیز، فیلم های بیشری را تماشا کرده اند! یعنی منتقدان خارجی بدلیل کمبود پول نمی توانند همه فیلم ها را تماشا کنند تا به نقد و بررسی آن ها بپردازند.
تنها در ایران نیست که بازی ها کپی و یا به نحو دیگری با تقلب بدست می آیند. کشورهایی مثل: روسیه و چین نیز در این قاعده استاد بوده و به راه خود ادامه می دهند، حتی در محصولات دیگر. گروه های معروف بسیاری هم هستند که با انتشار بازی ها سریعا بدنیال کرک کردن آن ها می روند. گروه های Denuvo – Codex – 3DM – Skidrow در این موضوع شهرت خاصی پیدا کرده اند.
اصل این مقاله بر این مبنا بود که بسیاری را از نادرست بودن راه استفاده از محصولات دیجیتال، آگاه کنیم. روزی خواهد رسید که قانون کپی رایت در ایران هم به بهترین شکل رعایت خواهد شد، پس از الان باید آماده باشیم. چه کسی می داند، شاید شما هم در آینده ای نزدیک یک بازی ساز و یا توسعه دهنده نرم افزار شدید؛ در اینصورت اگر شاهد دریافت رایگان بازی یا نرم افزار پولی تان باشید مسلما ناراحت خواهید شد. قانون کپی رایت بر خلاقیت هم تاثیر شگرفی دارد، به این شکل که به جای کپی کردن اسم رستوران KFC آمریکا، به فکر پیدا کردن نامی خوب برای برند یا جنس خود می افتیم.
هم اکنون کسانی هستند که محصول یا هر محتوای خود را به نام خودشان ثبت کرده اند تا سودجویان نتوانند از معروفیت آن ها سوء استفاده کنند. امید است که تهیه هر نوع محصول و… را به صحیح ترین شکل ممکن انجام دهیم تا هرچه بیشتر به پیشرفت کشورمان کمک کنیم.
نظرات