اگر یک گیمر حرفه ای باشید، می دانید که اصطلاحات گیمینگ وجود دارند که باید در هنگام انجام، توضیح و مخصوصا در قسمت چندنفره یک بازی، از آن ها استفاده کنید. با گیمر همراه باشید تا به توضیح همه این اصطلاحات بپردازیم.
اصطلاحات مهم گیمینگ
مسلما یک روز بوده است که شما با دوستانتان در یک بازی چندنفره نتوانسته اید سخن خود را به هم تیمی کناری خود بگویید چراکه اگر می گفتید ممکن بود رقیبتان آن را در طرف دیگر شما بشنود. البته این صرفا مختص زمانیست که بازی چندنفره را به طور شبکه محلی (LAN) انجام می دهید. در سبک آنلاین نیز با اینکه می توانید پیام یا صدایتان را به گوش هم تیمی تان برسانید، دانستن اصطلاحات پایین واجب است. اگر بخواهید چیزی را در قسمتی از بازی به کسی بگویید، تعریف کردن بدون اطلاعات زیر برایتان سخت خواهد بود.
اصطلاحات به ترتیب حروف الفبای انگلیسی می باشند.
اکشن (Action): به بازی هایی گفته می شود که در آن ها اتفاقات متحرک زیادی دیده می شود. این نوع بازی حسی نورمال را به بازیکن القا کرده و المان های بسیاری را در این سبک، در حال حرکت می بینیم. برای مثال بازی های Call of Duty و Assassin’s Creed از این سبک محسوب می شوند.
آواتار (Avatar): شخصیت بازی که قابل ویرایش و شخصی سازی است. این شمایید که به آواتار خود انواع لباس ها، سلاح ها، صورت و… را انتخاب می کنید. در بسیاری از جاها مشاهده شده است که به عکس پروفایل در فضای گیمینگ را نیز آواتار می گویند. همین مسئله بازهم به ذات کاراکتر بر می گردد.
ادونچر (Adventure): نوعی سبک بازی که ماجراجویی است و گیمر را با حل معماها و پازل های گوناگون به پیش می برد. این سبک بیشتر داستانی عمیق و محیطی فوق العاده دارد که حس آرامش را به بازیکن هدیه می دهد، طوری که حتی سال ها بعد از تمام کردن بازی بازهم به فکر بازی می افتید. بازی Alan Wake نمونه بسیار خوب این سبک می باشد.
اچیومنت (Achievement): به ماموریت های درون بازی گویند که معمولا بسیار سخت هستند و انجام آن ها برای هرکسی میسر نمی باشد. مثلا: اگر شما در بازی Bloodborne آخرین باس (Boss) را بکشید بازی به شما یک تروفی (Trophy) خواهد داد. درواقع بازی می خواهد برای زحمت زیاد شما یادگاری پیروزی دهد. در کامپیوتر و ایکس باکس به این ماموریت ها Achievement و در پلی استیشن Trophy گویند.
ای ای ای (AAA): این اصطلاح واقعا این روزها از یاد رفته و تعداد کمی از سازندگان از آن تبعیت می کنند. AAA یعنی یک بازی شاهکار و به تمام معنا. کمپانی هایی هستند که صرفا می خواهند هرساله نسخه جدید بازی خود را منتشر کنند و بازی خود را به یک پروژه نرمال تبدیل کنند. اما بعضی از کمپانی ها هستند که واقعا بازی را استادانه خلق می کنند؛ بازی های God of War، Dark Souls، The Witcher و… از عناوینی هستند که به هیچ عنوان از دل ما بیرون نخواهند رفت.
سیو اتوماتیک یا اوتوسیو (Autosave): لحظه ای که بازی اقدام به ذخیره مرحله بازی به صورت خودکار می کند. معمولا در همه بازی ها این عمل با نمایان شدن پیامی در صفحه درون بازی ظاهر می شود و از شما تقاضا می شود که در این چند ثانیه Autosave، به هیچ عنوان بازی را نبندید چراکه ممکن است سیوهای بازی پاک شده و مجبور شوید بازی را از اول شروع کنید.
رئیس یا باس (Boss): به دشمنی گفته می شود که از سایر دشمنان متفاوت بوده و دارای قدرتی بی نظیر است. اغلب ظاهری بزرگتر و نحوه حمله گوناگونی دارد. از بین بردن این گونه دشمنان سخت بوده و با کشتن آن ها بازی از شما با جوایز گرانبهایی پذیرایی می کند. Chronos در بازی God of War 3 نمونه بارز این اصطلاح می باشد.
جهنم گلوله یا بالت هل (Bullet Hell): در بعضی از بازی های از هر طرف دشمن به شما حمله می کند و قرار است شما از این گرفتاری فرار کنید. تعداد ضربه های پرتابی به سمت شما و مخصوصا گلوله ها آنقدر زیاد هستند که این اصطلاح را بوجود آورده اند. یکی از زمان هایی که این واژه در میان گیمرها به گوش میرسد هنگامی است که تعداد بازیکنان موجود در یک نقشه بازی چندنفره به حداکثر برسد و شما جایی را برای به پناه بردن نداشته باشید.
نسخه آزمایشی یا بتا (Beta): ممکن است در هنگام توسعه یک بازی، سازندگان با مسئله ای روبرو شوند که باعث شود کمی در عرضه آن بازی تاخیر کنند، در همین مواقع بدلیل قول دادن به مردم از قبل، اقدام به عرضه موقت نسخه Beta می کنند. نسخه Beta کامل نبوده و ممکن است حتی یک مرحله از بازی را دربر گیرد و هدف رفع عجله کاربران برای انتشار بازی می باشد.
باف (Buff): نیرویی که به شخصیت بازی داده می شود و باعث می شود شخصیت به خود قوت گیرد. این نیرو بیشتر توسط دوستان در بازی هایی از قبیل Dota اهدا می شود.
کنسول (Console): یک سیستم بازی که به کامپیوتر هیچ نیازی نداشته، شبیه نیست و توسط کمپانی های خاص تولید می شود. هر کمپانی نمی تواند کنسول تولید کند چراکه بسیار سخت است و سیاست خود را دارد. سازندگان کنسول بعضی اوقات با پرداخت پول می توانند یک یا چند بازی را در انحصار کنسول خود نگه دارند. پلی استیشن، ایکس باکس، نینتندو و سگا از امثال کنسول می باشند. برای مثال بازی The Last Of Us یک بازی انحصاری برای کنسول پلی استیشن ۳ و ۴ محسوب می شود.
چک پوینت (Checkpoint): محلی در درون بازیست که بازیکن با رسیدن به آن بازی سیو یا ذخیره می شود. Checkpoint ها باتوجه به بازی و سبک، نزدیک به هم و یا بسیار دور از هم قرار دارند.
پنیر (Cheese): بله، درست شنیده اید، پنیر! این واژه برای آن بازیکنان است که برای برنده شدن در بازی اقدام به تقلب کرده و از ایرادات یک بازی برای بردشان سوء استفاده می کنند. یافتن این ایرادات راحت نیست، ولی به کمک اینترنت همه چیز سهل است. با استفاده از حقه Cheese می توانید در بازی به کارهایی دست یابید که سازندگان آن را قرار نداده و محدود ساخته اند.
کول داون (Cooldown): به زمانی گفته می شود که شما از یک جادو در بازی استفاده کرده اید و منتظرید که با گذشت مدت زمانی کوتاه دوباره جادو قابل دسترس شود یا همان پر شود. در همه بازی های سبک استراتژی این عمل وجود دارد.
سیستم حفاظت (Cover System): کاری که یک گیمر برای حفظ جان خود از دشمنان انجام می دهد. این سیستم ممکن است توسط سپر (Shield)، مخفی شدن و یا پشتیبانی توسط دوستان درون بازی صورت گیرد.
بتای محدود (Closed Beta): در تعریف Beta قبلا گفتیم که به معنی نسخه آزمایشی است. Closed Beta نیز نسخه آزمایشی است با این تفاوت که زمان آن را سازندگان محدود کرده اند. این محدودیت به این علت است که بازیکنان را به خرید نسخه اصلی واردار کنند.
پرش و خم شدن (Crouch Jump): اگر تاکنون سری بازی کانتر استرایک (Counter-Strike) را تجربه کرده باشید، می دانید که در بعضی شرایط باید بلافاصله بعد از پریدن سر خود را خم کنید (بشینید زمین) تا دشمن متوجه حضور شما نشود. همین ترفند مخفی شدن را Crouch Jump گویند.
کات سین (Cutscene): در بسیارری از بازی های سازندگان برای هرچه هیجان دادن به بازیکن، در ابتدا یا میان بازی فیلم هایی را قرار می دهند که اطلاعات خوب و جدیدی را میدهد. اما اشتباه نکنید، Cutscene بسیار کوتاه بوده و مانند فیلم های میانی دیگر درون بازی نیست. Cutsceneها حدودا یک دقیقه طول می کشند که نمایش یابند. اگر یادتان باشد در نسخه اول سری بازی Assassin’s Creed و در زمان باز کردن بازی، قبل از رفتن به منو، شاهد یک Cutscene فوق العاده از شخصتی بازی یعنی Altair بودیم.
گسترش دهنده (DLC): به مراحل اضافی گویند که سازندگان یک بازی بعد از چند مدت آن را منتشر می کنند. DLCها اغلب پولی هستند، ولی بعضی اوقات آن را به طور رایگان هم قرار می دهند. البته در این روزهای صنعت گیمینگ بعضی از توسعه دهندگان که نمی خواهیم اسمشان را ببریم، برای هرچه سود بیشتر اقدام به ساخت DLC می کنند. یکی از بهترین DLC های رایگان مربوط به بازی The Witcher 3: Wild Hunt می شود که Blood and Wine نام دارد.
درجه دشواری مرحله (Difficulty Level): مسلما هر گیمری با این اصطلاح آشناست. وقتی بازی را شروع می کنید از شما بازی سوال می پرسد که می خواهید در چه درجه ای از سختی بازی را شروع کنید. این سوال معمولا حاوی گزینه های: Beginner، Normal، Hard و Veteran می باشد. باید بگوییم که در هر بازی این سوال پرسیده نمی شود چون بازی هایی هستند که رفته رفته خودشان سخت یا آسان می شوند و یا در دست بازیکن است.
دی آر ام (DRM): این اصطلاح که مخفف Digital Rights Management می باشد، درواقع به فروشگاه های اینترنتی مثل Steam اشاره می کند که بازی ها را به صورت نسخه دیجیتالی و به طور آنلاین می فروشند. بعضی ها برایشان مهم نیست، اما عده ای از بازیکنان دوست دارند که فقط نسخه فیزیکی یا همان دیسکی بازی را تهیه کنند.
پرش دوجانبه (Double-Jump): در بعضی از بازی ها مکان ها بسیاری هستند که شما مجبور می شوید دو بار بپرید تا به آنجا دسترس پیدا کنید. Double-Jump پرشی است که دوبار توسط شخصیت بازی انجام می شود؛ یکبار به صورت معمولی از زمین به هوا و در بار دوم از هوا به سمت بالاتر انجام می گیرد. این نوع پرش در همه بازی های گذاشته نمی شود چراکه باید نیاز به آن توسط سازندگان احساس شود. در بازی God of War این عمل به وضوح قابل مشاهده است.
سیاه چال یا مقبره (Dungeon): در بازی جاییست که شما خارج از داستان بازی به این محل باید بروید، با دشمنان سخت و غول پیکر هم میدان شوید تا به شما پاداشی داده شود. این پاداش اغلب باز شدن قسمتی از مکان های دیگر بازی و یا مقداری آیتم خواهد بود. رفتن به Dungeonها در بازی Darkest Dungeon از اعمال اصلی بازی است.
ورزش الکترونیکی (E-Sport): بازی هایی که قسمت آنلاین دارند هرساله و یا هر ماه مسابقاتی را برگزار می کنند که در آن گیمرهای فوق حرفه ای از دنیا آمده و باهم رقابت می کنند. بعد از اعلام نتایج این رقابت ها، برای تیم برنده پاداشی داده می شود که بسیار ارزنده است. برای مثال: Dota 2 یک بازی از نوع E-Sport است که هرساله اقدام به برگزاری مسابقات بین المللی می کند و جایزه سه تیم جمعا مبلغ ۳۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ به همراه یک سپر بازی طلا برای تیم اول می باشد!
دسترسی زودهنگام (Early Access): اگر یک بازی را بیش از حد دوست دارید و نمی توانید تا زمان انتشار آن صبر کنید با امکان Early Access می نوانید پیش از موعد آن را با هزینه ای کمی بالاتر بدست بیاورید. این دسترسی ها توسط کمپانی های بازی سازی قبل از عرضه رسمی بازی اعلام می شوند.
بازی انحصاری (Exclusive): در مقاله دعوای میان طرفداران گفتیم که بسیاری از آن ها سر بازی های انحصاری باهم شروع به جنگ و جدال می کنند. بازی انحصاری به بازی هایی گفته می شود که فقط برای یک پلتفرم عرضه شده و کسانیکه آن پلتفرم را ندارند از تجربه آن عاجزند. سونی معمولا بیشترین بازی انحصاری را برای کنسول پلی استیشن خود می سازد. از جمله بازی های ساخته سونی که انحصاری هستند، می توان از inFAMOUS: Second Son و The Last Of US نام برد.
بازی های فصلی (Episodic): بعضی از سازندگان هستند که نمی توانند بازی خود را یکجا منتشر کنند چراکه ممکن بازی براساس یک سریال بوده باشد. در سوی دیگر اگر یک کمپانی توسعه دهنده نتواند ساخت بازی خود را تا تاریخ عرضه آن تمام کند، به این شکل بازی را بیرون می دهد. برای مثال بازی The Walking Dead بدلیل ساخت از روی سریالش، نمی تواند همه بازی را یکجا منتشر کند و نیز بازی Hitman بنا بدلیل تاخیر افتادن ساخت بازی، تا به حال به صورت فصلی در دسترس قرار می گیرد.
اکسپلویت (Exploit): یک تقلب می باشد که اگر به اینترنت وصل شوید ممکن است سازندگان بازی، کنسول یا بازی شما را بن کرده و آن را از دسترسی شما خارج کنند. با عمل Exploit شما قادر خواهید بود که امکانات ببشتری را به خود در بازی اضافه کنید. اگر در کنسول پلی استیشن بخواهید به تقلب یک بازی بپردازید ممکن است دستگاه شما برای همیشه بن شده و دیگر مورد استفاده تان قرار نگیرد.
مرحله اسکورت (Escort Mission): مرحله ای در بازی هاست که شما باید از یاران خود دفاع کنید. این مراحل معمولا بسیار مزخرف بوده و باعث خستگی بازیکن می شود چراکه یاران شما بدلیل هوش مصنوعی کم و یا سوتی دادن زود کشته می شوند و باعث می شوند که شما هم از نوع آن مرحله را شروع کنید. این نوع مراحل را در سری بازی Assassin’s Creed بسیار دیده ایم.
فارم کردن (Farming): گاهی در بازی پیش می آید که برای ارتقای سلاح یا شخصیت بازی، آیتم و پول مورد نیاز در دستتان نیستند، در این راستا شما باید به جایی دیگر در بازی رفته و تعدادی دشمن را صرفا برای تامین خواسته های خود، از بین ببرید. این عمل بیشتر در بازی های نقش آفرینی و استراتژی آنلاین پیش می آید. اگر در نقشه بازی های استراتژیک دقت کرده باشید، مکان های متروکه ای هستند که دشمنان ضعیفی در آنجا قرار گرفته اند. این قسمت را سازندگان برای فارم کردن گذاشته اند.
آسیب افتادن (Fall Damage): مطمئنا به شما هم پیش آمده که افتادن از جایی در بازی عامل آسیب شدید یا حتی مردن شده است. این اصطلاح دقیقا این معنی را توصیف می کند. باید یادآور کنیم که در بازی های سختی مانند Bloodborne و Dark Souls این افتادن ها برایتان گران تمام خواهد شد!
بازی رایگان (Free to Play): برخی از سازندگان بازی ها را به صورت رایگان عرضه می کنند و هیچ مبلغی برای خرید آن از شما نمی خواهند. اما سوال اینجاست که آن ها از چه طریقی پول هزینه ها و زحمات خود را بدست می آورند؟ جواب به این سوال بعد از تجربه این نوع بازی ها بدست می آید: آن ها آیتم ها، سلاح ها و… زیباتر را در جلوی چشم بازیکن قرار می دهند و با حریص کردن بازیکنان اقدام به فروش این وسایل می کنند، مثلا: در بازی Counter-Strike GO اسلحه هایی هستند که جنس شان از طلاست و شما برای داشتن آن ها می بایست به آن پول بدهید.
محدوده دید (Field of View): اگر سیستم تان از سخت افزار قوی بهره مند باشد، در تنظیمات گرافیکی می توانید گزینه Field of View را فعال کنید که باعث می شود محدوده دیدتان بیشتر شود، یعنی بتوانید جاهای دورتر را با جزئیات ببینید.
مه جنگ (Fog of War): اگر دقت کرده باشید در بعضی از بازی ها بار رفتن به نزدیکی یک مکان، آن نقطه از جایی که شخصیت بازی ایستاده است کمی نورانی می شود. این برای هرچه دیده شدن اطرف شخصیت بازی می باشد و در بیشتر بازی های استراتژی این سیستم گرافیکی موثر است. برای مثال بازی Salt and Sanctuary به خوبی این سیستم را در خود گنجانده است.
بازی خدایان (God Game): این نوع بازی بسیار لذت بخش بوده و شخصیت بازی دارای قدرت های فرازمینی می باشد. این شخصیت در بازی تحویل شما داده شده و دیگر افراد بازی از شما انتظار حل مشکل موجود در داستان بازی را دارند. لازم به ذکر است که در این نوع بازی ها می توانید از میان چند شخصت یکی را برای به پیش رفتن برگزینید. اشتباه نکنید، God of War از این نوع بازی نیست.
گریفر (Griefer): بازیکنی را گویند که در یک بازی بویژه آنلاین با کارهای اشتباهش و یا ضعیف بودنش مورد آزار هم تیمی هایش می شود. معمولا این نوع بازیکنان هرچه زودتر از بازی کیک (Kick) یا بیرون انداخته می شوند. اگر بازی آنلاین زیاد انجام دهید خودتان متوجه این بازیکنان شده و به اندازه کافی حرص خواهید کشید!
جان بی نهایت (God Mode): این گزینه مخصوص بازیکنانی است که نمی خواهند تلاش کنند و برنده بازی شوند، در همین راستا اقدام به زدن کد تقلب با استفاده از کنسول برنامه نویسی خود بازی و یا توسط دیگر نرم افزارها می کنند که باعث می شود شما در بازی نمیرید و فنا ناپذیر شوید. همه بازی ها این امکان را ندارند.
سنگزنی (Grinding): در بسیاری مواقع پیش می آید که شما برای بدست آورد یک آیتم یا سلاح، در بازی مجبور می شوید که همه مراحل اضافی را پشت سر گذاشته تا مواد لازم آن آیتم یا پول خرید آن را را بدست آورید. این اقدام بسیار خسته کننده و طولانی بوده و شما را در نقشه بازی سرگردان می کند. بعضی از گیمرها نیز هستند که برای رساندن بازی به ۱۰۰% از این عمل پیروی می کنند. بازی TESV: Skyrim پر است از مراحل اضافی که هرکسی قادر به تمام کردن همه آن ها نیست.
معجون سلامتی (Health Potion): همه بازی ها تقریبا برای پر کردن سلامتی شخصیت بازی دارای یک معجون یا نوشیدنی هستند. این ظرف های سلامتی ممکن است همه یا مقداری از سلامتی شما را بعد از آسیب دیدن برگردانند. البته سیستم بازگردانی سلامتی همه بازی ها به این شکل نیست و ممکن است سلامتی به صورت خودکار نیز تامین شود. بازی های سری Battlefield و Call of Duty از سیستم تامین سلامت خودکار بهره می برند.
بازی مستقل (Indie Game): شرکت های کوچکی در هر کشور هستند که اقدام به بازی سازی می کنند و موفق می شوند. اما موفقیت آن ها جهانی نیست و بازی هایشان به تعداد کمی از کشورهای دیگر صادر می شود. دلیل مستقل ماندن آن ها به مشهور نبودن ناشر و قرار داد آن ها بر می گردد که باید در این زمینه تلاش کنند. اگر بازی مستقل یک تیم زیبا باشد با رسمی شدن قرار داد آن می توانند بازی را در همه نقاط کشور به فروش بگذارند.
بازی های شبیه سازی (Immersive Sim): بازی هایی را گویند که در آن می توانید هرکاری را به صورت اول شخص در بازی انجام دهید. این بازی ها به نوعی از ترکیب همه سبک های بازی بوجود آمده اند و هدف آن آموزش و یا سرگرمی مخاطب است. جالب است بدانید که عده ای از جراحان، قسمتی از تخصص خود را از همین بازی های شبیه سازی آموخته اند. این را هم باید گفت که ممکن است تعدادی بسیار کمی از بازی های معمولی هم در لیست این سبک قرار گیرند. بازی های Fallout و Dishonored با اینکه در نظر ما شبیه سازی نیستند، ولی علاوه بر سبک خود، بدلایلی از این سبک نیز محسوب می شوند.
محل نمونه (Instance): در بازی های چندنفره جایی است همانند Dungeon که باعث می شود اعضای هر تیم به طور اختصاصی در آن جا به کاری مشغول شوند. این کارها ممکن است استراحت، پرچم گذاری و… باشد. در سری بازی Counter-Strike نقطه آغازین بازی را می توان یک Instance نامید.
درجه کشتن (Kill Streak): در بعضی از بازی ها و در قسمت چندنفره، با کشتن پشت سرهم و بازی کردن بهتر از دیگر اعضای تیم، برای شما پاداشی از سوی بازی در نظر گرفته شده است. این پاداش باتوجه به نوع بازی متفاوت است، مثلا: در بازی Call of Duty می توانید با کشتن پشت سرهم ۳ نفر در بخش آنلاین، دشمنان را برروی نقشه خود ببینید. این را هم بدانید که Kill Streakها توسط شما، قبل از شروع بازی تعیین می شوند.
مرحله (Level): به هر بخش مستقل یک بازی با محیط و آیتم های مختلف را گویند. البته Level معانی بسیاری در بازی دارد؛ ممکن است به درجه شخصیت و یا درجه سختی بازی نیز این اصطلاح را بکار ببرند.
لگ (Lag): بدترین چیز برای یک گیمر همین Lag می باشد! مسلما همه شما باتوجه به فاکتورهایی آهسته شدن بازی را تجربه کرده اید. این اتفاق دلایل بسیاری دارد؛ سرعت کم اینترنت، پینگ بالا، سخت افزار ضعیف، زیاد شدن بازیکنان یک سرور در بازی آنلاین و… می تواند از دلایل این عمل باشد. جالب است بدانید که عده ای بخاطر Lag بازی مورد پسند خود را ول کردند و دیگر سراغ آن را تگرفتند چراکه ممکن است همین آهسته شدن ها درون بازی های آنلاین باعث باخت تیم شما شود.
لودولوژی (Ludology): منطقی است که سازندگان بازی آن را بکار می گیرند تا شما را درون بازی راهنمایی کرده و آموزش دهند. تقریبا در همه بازی ها آموزش وجود دارد، بجز بعضی از عناوین که با داستان و تجربه شما بازی آشکار می شود.
فشار خطی (Lane-Pusher): در بازی هایی مثل Dota و دیگر بازی های استراتژیک شما بعضی از کاراکترها و یا سربازانی را می بینید که در به پیش رفتن از یک راه به طرف دشمن تخصص دارند. این نوع کاراکترها را که می توانند براحتی بقیه تیم را به جلو هدایت کنند Lane-Pusher گویند.
مانا (Mana): نواری در منوی شخصیت بازی است که میزان منبع استفاده از جادو را نشان میدهد. اگر یک بازی تخیلی را تجربه کرده باشید، در بسیاری از آن ها این نوار Mana مشاهده می شود. با هربار استفاده از جادو از مقدار Mana کم خواهد شد. بازی League Of Legends مثالی است که در آن هر شخصیت برای جنگ به Mana نیاز دارد.
موبا (MOBA): این واژه مخفف “Multiplayer Online Battle Arena” می باشد و معنی آن “محل جنگ در بازی های چندنفره آنلاین” است. شما می توانید در بازی Overwatch شاهد قسمتی باشید که در آن دو تیم رقیب جمع شده و برای از بین بردن هم می کوشند.
آمادگی برای مسابقه (Matchmaking): وقتی با دوستانتان می خواهید مسابقه دهید و قبل از مسابقه مشغول ساخت کلس ها و انتخاب اسلحه هستید، به این آمادگی Matchmaking گویند. اگر هوشمندانه وسایل خود را در هنگام آمادگی انتخاب کنید، در مبارزه کمک بسیاری خواهد کرد.
دید موس (Mouselook): همین که با موس درون بازی به عناصر نگاه می کنید، به جایی شلیک می کنید و یا ضربه می زنید معنی این اصطلاح را می دهند.
پرداخت درون بازی (Microtransactions): مطمئنا در بسیاری از بازی ها و برنامه های گوشی دیده اید که با رایگان بودن بازی همه به سمت آن رفته اند و از پرداخت های درون بازی سر درآورده اند. این روزها بازار بازی های Microtransactions بسیار پربار است چراکه عده ای عاشق این نوع بازی ها می شوند و بعد از مدتی اقدام به خرید سکه، الماس و… می کنند. بازی Clash of Clans نمونه بارز این واژه است.
موب (Mob): به یک NPC (فرد درون بازی) گویند که در بازی با هوش مصنوعی کامپیوتر به شما کمک کرده یا آسیب میزند. مثلا در بازی Resident Evil 4، شخصیت Ada Wong یک Mob محسوب می شود.
میان افزار (Middleware): نرم افزاری ترکیب شده با موتور بازی سازی است که برای هرچه زیباتر شدن آن کمک می کند. البته عده ای از بازی سازان از این نوع نرم افزارها برای هرچه جلوه دادن بیشتر بازی خود قبل از انتشار، استفاده می کنند.
چند پایانه (Multiple Endings): در تاریخ بازی های ویدیویی، عناوینی حضور داشته اند که داستان درونی آن ها به چند منتهی منتهی می شود و بازیکن با کارهایش در بازی تعیین می کند که سرنوشت بازی چطور ادامه یابد. کار هر سازنده ای نیست که این گونه بازی ها را خلق کند که چند پایان داشته باشد. از جانب سونی بازی هایی همچون Heavy Rain و Beyond: Two Souls از این سبک محسوب می شوند. ساخت بازی های Multiple Endings بسیار طاقت فرساست!
میست (Myst): یکی از شدیدترین ضربه ها در درون بازی را گویند. معمولا این ضربه ها از آسمان و از طریق دشمن، بر سر شخصیت بازی فرود می آیند.
نوب (Noob): نمی دانیم که به این اصطلاح بخندیم یا حرص بخوریم. Noob به هم تیمی یا بازیکنی گویند که چیز زیادی از بازی نمی داند و هرلحظه باعث پسرفت تیمش می شود. Noobها همان کسانی هستند که بازی های عادی را بهترین دانسته و همیشه به بازی های راحت می پردازند. معمولا این نوع اشخاص حوصله کشتن دشمنان بازی را ندارند و از کدهای تقلب استفاده می کنند. در بسیاری از Noobها دیده می شود که حتی طرز گرفتن کنترلر را هم بلد نیستند. نوب یعنی یک گیمر گیج که حتی نمی توان به او گیمر هم گفت.
ان پی سی (NPC): مخفف “Non-Player Character” بوده و معنی “افراد غیر قابل بازی” را میدهد. NPCها در بازی های سبک نقش آفرینی خیلی دیده می شوند چراکه قرار است به شما کمک کنند و اطلاعات بدهند. شما نیز برای دریافت راهنمایی به آن ها مراجعه می کنید. NPCها ممکن است آیتم یا سلاحی را بعنوان پاداش و هدایت به شما بدهند. بازی TESV: Skyrim پر است از هزاران NPC.
ابرقدرت (Overpowered): این کلمه که OP هم به آن گویند به دشمنانی درون بازی گفته می شود که بسیار قوی هستند و نمی توانید آن ها را قبل از چند ده یا صد بار مرگ خودتان آن ها را از پای درآورید! مثلا اگر برای اولین بازی بازی Demon’s Souls را بازی کرده باشید در باس های (Boss) آن حدودا ۱۰۰ بار کشته خواهید شد. مثال دیگر ابر قدرت مربوط به بازی World of Warcraft می شود کi در آن سال ها به طول میکشد که Lich King را شکست دهید.
جهان باز (Open-World): به بازی هایی گویند که در آن آزادی بیشتری دارید و می توانید به هر جای نقشه سفر کنید. در سال های دور بازی های کمی بودند که در آن ها احساس آزادی می کردیم، ولی چند سالی است که سازندگان سعی در جهان باز کردن همه بازی ها را دارند. اغلب بازی های اکشن از قاعده جهان باز مستثنا هستند.
پورت (Port): اگر کنسول نداشته باشید ممکن است شانس شما را به تجربه بازی های کنسول در کامپیتور و یا بلعکس، امکان Port مهیا سازد. این عمل زمانی اتفاق می افتد که طرفداران یک پلتفرم بر عرضه بازی مورد علاقه برای پلتفرم دیگر اصرار بسیاری کنند. پورت کردن بازی ها بدلیل سیاست ناشران بسیار کم دیده می شود.
بازیکن در مقابل بازیکن (PvP): در بعضی از بازی ها و در بخش آنلاین، شما در مقابل بازیکنی دیگر قرار می گیرید و در همین راستا باید او را از پای درآورید تا برنده بازی شوید. در بخش PvP بازی Bloodborne می توانید با شکست دادن حریف خود مقدار زیادی امتیاز (Blood Echo) دریافت کنید. این اصطلاح مخفف “Player Vs. Player” می باشد.
مرگ همیشگی (Permadeath): معمولا در بازی های سبک نقش آفرینی و در بعضی اوقات با مرگ شخصیت بازی دیگر نمی توانید او را به بازی برگردانید. یعنی کافیست یک بار در بازی بمیرید تا برای همیشه شخصیت بازی از صحنه محو شود. علاوه بر باری های نقش آفرینی، در سبک های دیگر نیز این اصطلاح معنی پیدا می کند؛ اگر در بازی Quantum Break کشته شوید با شخصیت دیگری باید به ادامه بازی بپردازید.
بازیکن در مقابل محیط (PvE): مخفف “Player Vs. Environment” می باشد و معنی آن همان مبارزه هایی است که با دشمنان هوش مصنوعی یک بازی اتفاق می افتد. همه بخش های داستانی بازی های اکشن از این اصطلاح طبعیت می کنند.
موشکافی پیکسلی (Pixelbitching): مطمئنا برای شما هم پیش آمده که برای یافتن آیتم های خاص و رازهای بازی مجبور به گشتن نقطه به نقطه همه جای بازی شده اید. این عمل تقریبا در همه بازی ها وجود دارد چراکه سازندگان رازهایی را برای گیمرهای حرفه ای قرار داده اند، اما در بعضی از بازی ها سبک به این شکل است که باید از طریق یافتن آیتم ها بازی را ادامه دهید. بعنوان نمونه بازی موبایل Machinarium به خوبی از سیستم Pixelbitching بهره می برد.
تولید پروسه ای (Procedural Generation): آیا تاکنون از خودتان پرسیده اید که یک بازی گسترده و وسیع چگونه ساخته می شود؟ اصطلاح Procedural Generation یک نوع کار گرافیکی و نیز برنامه نویسی است که در آن توسعه دهندگان پروسه ای را در بازی خلق می کنند که ادامه بازی به صورت خودکار ساخته شود. مثلا بازی No Man’s Sky درواقع بزرگتر از کره زمین است، ولی سازندگان آن از طریق روند تولید پروسه ای براحتی اقدام به تمام کردن ساخت آن کرده اند.
کوئست (Quest): دستوری شبیه به مراحل بازی است و به کارهایی ختم می شود که بعد از انجام آن ها بازی به شما از طریق NPCها پاداش خواهد داد. Questها اجباری نبوده و ممکن است کاری راحت و یا سخت باشند.
رویداد سریع زمانی (Quick Time Event): یک نوع سبک در بازی ها می باشد که در آن میبایست بازیکن در زمان خاصی واکنش خاصی را انجام دهد، مثلا: ممکن است در بازی کسی به طور ناگهانی به شما حمله کند؛ این شمایید که در این لحظه تصمیم می گیرید کدام کلید صحیح را روی کنترلر بزنید و در نتیجه زنده بمانید و یا کشته شوید! قسمت های اکشن بازی Heavy Rain از این قاعده پیروی می کنند.
استراتژی سریع (Real-Time Strategy): به سبک بازی هایی گفته می شود که باید در زمانی کوچک قلعه یا امپراطوری خود را ساخته و اقدام به حمله کنید. درواقع این اصطلاح معنی بازی های استراتژیک معروفی همچون Stronghold Crusader و Age of Empire را می دهد.
روگلایک (Roguelike): اگر در یک بازی شاهد سیاهچال هایی باشید که قسمتی از بازی می باشند و با رفتن به آن ها با تغییر روند معمولی بازی مواجه می شوید، دقیقا معنی این واژه گیمینگ را درک کرده اید. معمولا در این سبک بازی ها درجه سختی زیاد است و ممکن است مرگ شخصیت بازی همیشگی باشد. گرافیک نیز در بسیاری از مواقع در این سبک به صورت ابتدایی و پیکسلی گنجانده می شود. در بازی های Roguelike امکان دارد مراحل به صورت شانسی جلوی بازیکن قرار داده شوند. بازی Diablo 1 مثال بسیار خوبی برای این اصطلاح است.
رتروگیمینگ (Retrogaming): در بسیاری از مواقع مطمئنا به فکر شما هم رسیده که برگردید به گذشته و بازی های قدیمی را دوباره تجربه کنید. تلفیق حس نوستالژی با خاطرات بازی های دوران بچگی یکی از دلایلی است که ما اهالی بازی را مجبور می کند به سمت عناوین دوست داشتنی گذشته برویم. این بازگشت به گذشته را Retrogaming گویند. در سایت ما گیمر، می توانید در بخش یادی از گذشته معنی این اصطلاح را به خوبی دریابید. بازی کرش یکی از بازی هایی است که باعث می شود بهتر کلمه Retrogaming را به یاد داشته باشیم.
رمان (Romance): اشتباه نکنید! منظور ما داستان های رمان به صورت کتاب نیست. با اینکه بازی های ویدیویی ممکن است دارای شخصیت های آهنی و بی جان باشند، ولی با این حال در بسیاری از اوقات، وجود احساس درون بازی یکی از زیبایی و موفقیت آن بازی محسوب می شود. همین احساس بازی های باعث می شود که به قدرت داستان آن افزوده شده و در دل بازیکن جاودان باشد. Romance آن لحظه ای از بازیست که احساسات دو شخصیت یا موجود را نسبت به هم نشان می دهد، برای مثال: بازی هایی همچون Heavy Rain، Beyond: Two Souls و Ori and the Blind Forest پر از احساس یا همان Romance هستند.
پرش موشکی (Rocket-Jumping): مسلما بارها برای شما هم پیش آمده است که دشمنی را در بازی هدف گرفته اید، ولی به خاطر ارتفاع کم نمی توانید به سمت آن شلیک کنید چراکه محدوده دیدتان عریض می باشد. در این حال شما برای شلیک باید بپرید و زمانی که در هوا هستید اقدام به شلیک کنید. این نوع پریدن را Rocket-Jumping گویند که به نظر می رسد از بازی Quake بر سر زبان های گیمرها جاری شده است.
بازی نقش آفرینی (RPG): مخفف Role Playing Game بوده و به بازی هایی گفته می شود که جهانی بسیار باز داشته و محدودیت در آن کم دیده می شود. در این نوع بازی ها شما با مناطق متنوع با آب و هوای متفاوت مواجه خواهید شد که هرکدام دشمنان اختصاصی خود را دارند. آیتم های زیادی برای شما در بازی های RPG قرار داده خواهد شد که هرکدام یک یا چند ویژگی را به بازیکن می دهند. این را هم باید متذکر بشویم که هر بازیکنی بازی های RPG را نپسندیده و از آن لذت نمی برد چراکه باید با استراتژی هدفمند و حوصله بازی را ادامه داد. سری بازی های Elder Scrolls، Dark Souls، The Witcher از قوی ترین مثال های این سبک هستند.
سیزن پس (Season Pass): بازی سازان محتویاتی را برای بازی خود قرار می دهند که به بازی امکانی را اضافه می کنند. این محتویات ممکن است بازی را با مراحل جدید گسترش داده و یا با آیتم های جدید موجب جذابیت آن شوند. معمولا Season Pass ها پولی بوده و بعد از عرضه بازی برای فروش گذاشته می شوند. برای هرچه دانستن مفهوم Season Pass به این مطلب مراجعه کنید.
اس ال آی (SLI): یکی از تکنولوژی های کمپانی انویدیا (Nvidia) می باشد که باعث می شود شما دو کارت گرافیک را باهم لینک کرده و نهایت توان را از آن بدست آورید. واژه SLI مخفف Scalable Link Interface بوده و به معنی رابط لینک مقیاس پذیر می باشد.
بازی شبیه سازی (Simulator): به بازی هایی گویند که واقعیت را به دنیای مجازی میبرند و باعث می شوند که بازیکن تجربه واقعی را به دنیای بازی پیوند بزند. این نوع بازی ها ممکن است برای آموزش نیز بکار برده شوند، مثلا: برای آموزش خلبانی. بازی های Flight Simulator و Goat Simulator در زیر شاخه این سبک قرار می گیرند.
رکورد سرعت (Speed-Run): همواره در جهان بازیکنان فوق حرفه ای وجود دارند که واقعا معجزه می کنند. این بازیکنان چنان از علم و هوش برخوردارند که قادرند سخت ترین بازی ها را در کوتاه ترین زمان، که غیرممکن هم بنظر می رسد، تمام کنند. این بازیکنان آنقدر یک بازی را انجام داده اند که راز نهفته و ایرادات آن را پیدا کرده اند. چندی پیش بود که رکورد تمام کردن بازی Bloodborne را در سایت قرار دادیم. به این نوع تمام کردن بازی در زمان بسیار کوتاه Speed-Run گویند.
استراتژی (Strategy): به معنی خود اصطلاح است و همان هنر رزم آرایی را گویند.
مرحله مخفی کاری (Stealth Mission): به مرحله ای در بازی گویند که باید آن را به آرامی و به صورت هوشمند تمام کنید، بدون اینکه کسی متوجه حضور شما شود! این مراحل نسبت به بقیه مراحل سخت بوده و با حس جاسوسی همراه است. البته بازی هایی همچون Hitman هستند که در آن ها نحوه تمام کردن بازی دست شماست و این شمایید که می خواهید مرحله را به صورت مخفی و هنرمندانه بروید و یا به طور معمولی همراه با سر و صدا.
بقای ترسناک (Survival Horror): سبکی از بازی ها می باشد که در آن احساس می کنید که عزرائیل هر لحظه ممکن است سراغتان بیاید! سبکی که باید از شر موجودات ترسناک بازی فرار کنید چراکه تعداد آن ها زیاد بوده و نمی توانید همه آن ها را از بین ببرید. البته بیشتر این نوع بازی ها برای ثبت رکورد می باشند، این یعنی هرچقدر در بازی زنده بمانید، قدرت شما نمایان می شود. در سری بازی های Call of Duty، در بخش زامبی این سبک به وضوح قابل مشاهده است.
صفحه لمسی (Touchscreen): معمولا این اصطلاح در بازی های موبایل بکار برده می شود و هدف از بکارگیری آن راهنمایی بازیکن است. در بازی های گوشی های امروزی خلاصه باید قسمتی از صفحه را لمس کنید تا بازی به شما عکس العملی را نشان دهد.
نظریه پردازی (Theorycrafting): به محاسباتی گفته می شود که برای کشف تاکتیک ها و استراتژی های درون بازی کمک می کند. وقتی شما با دیدن دشمن به فکر فرو میروید که متدی را پیدا کنید تا دشمن را از پای درآورید، همین نظریه پردازی درون مغز بازیکن که بازی را برای ادامه بهینه می کند را Theorycrafting می گویند.
چهار کلید کیبورد (WASD): تقریبا در همه بازی ها برای حرکت شخصیت بازی شما باید از چهار کلید WASD موجود در کیبورد استفاده کنید؛ W (برای حرکت به سمت بالا یا جلو)، A (برای حرکت به سمت چپ)، S (برای حرکت به سمت پایین یا عقب)، D (برای حرکت به سمت راست). این چهار کلید برای گیمرها مفهوم سلاح را می دهند.
هک کردن دیوار (Wallhack): در بازی اگر کد تقلبی را برای شفاف کردن دیوارها بکار ببرید تا دشمن را از این طریق ببینید و یا به آن از روی دیوار شلیک کنید، به این تقلب Wallhack گویند. در سری بازی های Counter-Strike با زدن کد تقلب “Noclip” می توانید عمل هک کردن دیوار را انجام دهید.
زامبی (Zombie): انسانی که بدلیل آلوده شدن به طاعون یا بیماری خاص تبدیل به یک گوشتخوار شده و همیشه گرسنه است! کمی در قبال انسان های عادی بادوام تر است و حتی اگر قسمتی از بدنش از بین رفته و یا بشکند به کارش ادامه خواهد داد مگر اینکه به صورت کامل کشته شود.
نظرات