نگاهی کوتاه به فیلم مریخی (The Martian) فیلمی با بودجه ۱۰۸ میلیون دلار که در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۱۵ منتشر شد و توانست ۶۰۳ میلیون دلارفروش کل جهانی را کسب کند. با گیمر همراه باشد.
فیلیم مریخی فیلم با بودجه ۱۰۸ میلیون دلار محصول کشور امریکا و کمپانی فوکس و قرن بیستم فیلمی علمی تخیلی ولی درعین حال واقعگرایانه است.
این فیلم درواقع اشارهای به برنامه سفر فضایی به مریخ ناسا دارد. و در آن به مشکلات و برخی از جزئیات این برنامه طولانی مدت ناسا اشاره میشود. برخی از کارشناسان ارشد ناسا بهصورت مستمر در طول ساخت این فیلم حضور داشتهاند و به جرئت میتوان این فیلم را یکی از فیلمهایی دانست که واقعاً یک ایده علمی و واقعگرایانه درزمینه داستانی خود دارد البته باکمی تخفیف و چشمپوشی از چند مورد کوچک.
درواقع با دیدن این فیلم به هیچ عنوان احساس دیدن یک فیلم فانتزی علمی تخیلی به شما دست نمیدهد.
خطر اسپویل داستان!
خدمه سفینه ارس ۳ در حال جمعآوری نمونه از سطح کره سرخ مریخ هستند که ناگهان خبر طوفان شن توسط پایگاه مخابراتی سفینه مادر به آنها داده میشود و خدمه مجبور به تخلیه پایگاه مریخی خود میشوند در حین بازگشت در طوفان شن به دام افتاده و واتنی ( با بازی مت دیموند) یکی از افراد خدمه با آنتن پایگاه که توسط توفان از پایگاه کنده شده است برخورد میکند. کاپتان با فرض اینکه واتنی مرده است به ناچار برای نجات جان سایر افراد دستور تخلیه را صادر میکند غافل از اینکه او زنده است.
روز بعد پس از طوفان واتنی بهصورت شگفتانگیزی زنده از میان شنها خود را بیرون میکشد علت زنده مانده او بسته شدن سوراخ لباس او با لختههای خون است. از همان ابتدا واتنی برای زنده ماند باید مبارزه کند اول باید زخم خود را درمان کند و سپس با افراد خدمه مادر تماس حاصل کند. چندی بعد پس از آنکه او از تماس با سفینه مادر ناامید میشود درمیابد که تنهاترین راه نجات او تماس با زمین است ولی حتی در صورت تماس او با زمین چندین سال طول میکشد تا سفینهای برای نجات او فرستاده شود پس اولویت او استفاده از تمام وسایل موجود برای زنده ماندن در مدت اقامت او در مریخ است.
کارگردان این فیلم ریدلی اسکات (Sir Ridley Scott) در کارنامه خود فیلمهای نابی همچون سقوط شاهین سیاه (Black Hawk Down) و گلادیاتور (Gladiator) را دارد. وی تجربه بسیاری در این سبک و ژانر دارد که میتوان از فیلمهای علمی تخیلی او به بیگانه (Alien-1979)، بلد رانر (Blade Runner) و پرمتئوس (Prometheus) اشاره کرد.
به عقیده بنده نویسنده این متن مت دایموند (Mat Diamond) در این فیلم بهترین بازی خود در سینما را ارائه کرده است. زیرا در این فیلم حتی باوجود سایر بازیگران در حاشیه فیلم نقطه دید و تمام مرکز توجه شخصیت وانتی است و نشان دادن احساسات خاص این نقش یعنی نشان دادن سیر امید و ناامیدی و ترس از تنهایی به شکل زیبایی توسط مت دیموند اجرا شده است.
بهجرئت میتوان گفت بازی وی در این فیلم در حد بازی او در اوج شغلی خود یعنی در فیلم دپارتد (The Departed) بوده است با این تفاوت که وی این بار زیر سایه بازی گری هم چون لئوناردو دیکاپریو نیست.
نظرات